wiilde avonturen

Halloo!
17 dagen geleden was het alweer dat ik jullie een beetje op de hoogte heb gehouden! hoogtijd voor een update! Intussen ben ik in Potosi aangekomen, de hoogste stad ter wereld, nadat ik afgelopen weekend totaal in Zuid-amerikaanse sferen carnaval heb gevierd! maar ik zal bij Cochabamba beginnen.

Cochabamba was een doodnormale ontoeristische stad, waar ik vooral even ben bijgekomen van het hektische La Paz. Er was hier en daar een demonstratie tegen of voor de regering van Evo Morales (ik ben er niet achter gekomen wat de mensen schreewden) en voor de rest wat rumoer over de denguefever-epidemie die zich snel verspreid vanuit het lager gelegen amazonegebied. Dengue verspreid zich door muggen in de stad en kan dodelijke gevolgen hebben. Vooral in Santa Cruz waren de meeste gevallen. Toen ik na 3 dagen in Cochambamba de bus naar Santa Cruz nam, vroeg ik me dus wel af of ik zo graag ziek wilde worden!

Santa Cruz is een compleet andere stad dan alle andere steden die ik gezien heb in Bolivia. De stad is ook het economische hart van het land en daarom een stuk moderner en duurder. Daarbij komt ook nog eens dat de provincie Santa Cruz eigenlijk onafhankelijk wil zijn van Bolivia. De pamfletten met ´autonomia!´ en ´Evo NO!´ waren dan ook overduidelijk aanwezig. Dit in tegenstelling tot de steden en mensen in de Andes die superpositief zijn over Evo (overal staat daar op de muren ´Evo SI!´, gek he) . Ik was in ieder geval in het tropische klimaatje in een leuk hostel met, hangmatten, een tropische binnenplaats en 2 heuse hosteltoekans beland! Het was even wennen aan de hete temperaturen, maar een tijdje rondlopen in echt zomerse kleren was totaal niet verkeerd :D Het hostel zat dit keer vol met gezellige mensen dus genoeg te doen! in het weekend zijn we nog uit gegaan, maar het bleek erg moeilijk een leuke partyspot te vinden op demooiemensenboulevard van Santa Cruz. Nog een bezoekje aan de dierentuin gemaakt, waar ik mijn eerste condor gezien heb! hopelijk zal ik ook nog een wilde condor spotten want zo´n grootste vogel in een kooi is niet echt cool :p

Het klimaat in Santa Cruz is tropisch en daarom zijn er een hoop parken in de buurt waar je (semi)jungle tours kon doen! Ik besloot samen met een Ier en een Zwitser naar Samaipatha te gaan. Een dorpje op de weg van Santa Cruz naar Sucre, omringd door het Amboro nationaal park. Eenmaal aangekomen gingen we gelijk op zoek naar een gave toer om te doen in het park. Dit dorp bleek uiteindelijk vol te ziten met nederlandse en duitse immigranten die ons dus in duidelijk engels en zelfs nederlands :) konden vertellen hoe mooi het wel niet was! wij besloten te gaan naar het deel dat ´volcanoes´ heet. De toer die we geboekt hadden bleek op de morgen dat we zouden gaan niet door te gaan omdat er geen radiocontact was geweest met de community waar we zouden gaan slapen. Onze zwitserse vriend had echter al vooraf besloten dat hij zelf zou gaan kamperen ergens zonder gids. Ik en Ier, onvoorbereid als we waren, gingen dus opeens mee! Taxi gepakt en eenmaal aangekomen bij een rivier was het een kwestie van de rivier volgen die ons waarschijnlijk naar dezelfde community zou leiden. Het avontuur begon! Het was een suupermooie tocht die ons in plaats van 3 uur, ´zo´n 5 uur kostte, maar uiteindelijk kwamen we aan bij de community in het afgelegen midden van het park en mochten we daar gelukkig kamperen en zouden we de volgende dag alsnog een toer met gids naar het uitzichtpunt krijgen:) met onze niet-bestaande-voorbereiding hadden we nog net een beetje pasta met tomatensaus gekocht dus dat was smullen. De vrouw van het huis was daarbij ook nog zo superlief om ons echt goede koude gevulde pasta kado te doen :D ´s avonds met een kampvuutje en heeeel veeel muggen had ik in ieder geval het echte back to basic gevoel! De volgende dag (nadat we van moeder versgebakken broodjes en empanadas hadden gekregen) nam de oude vader van de familie ons mee de berg op waar we echt een fantastisch uitzicht hadden op bijna het hele park met wilde toppen, condorfamilie en hele stijle paadjes. We zijn zelfs naar een soort open grot geweest met heel veel kleuren. Toen we terugkwamen was het opruimen en begon onze toch naar de snelweg weer. Onder het mom van ´we doen wat de locals doen´ hebben we op de terugweg bijna alleen maar op blote voeten door de rivier gewaad. Toen terug met de taxi naar Samaipatha waar ik en Bernard (de Ier) een nachtbus geboekt hadden naar Sucre.

Eenmaal vroeg in de morgen aangekomen in de supermooie witte stad Sucre een hostel gevonden en eindelijk kunnen opfrissen van onze bosavonturen :D Sucre is echt de toeristenstad van Bolivia met vele gringo cafe´s en zelfs een Cafe Amsterdam! we kwamen aan op de woensdag voor carnaval en de hele dag was er al een grote carnavalsvibe! dat hield vooral in dat je op elke hoek van de straat bekogelt werd met waterballonnen en schuim, maar dat was ook wel verfrissend :) Na 1 nacht in het mooie en gezellige Sucre moesten we al weer verder omdat we het grote Carnaval in Oruro wilden vieren. De place-to-be voor Carnaval na Salvador in Brazilie.

Om nog een kleine kans te maken op een plekje in een hostel kwamen we afgelopen vrijdag heel vroeg in Oruro aan waar elk hostel (naar verwachting) compleet vol zat... Na veel gezoek en een goede tip van de lonelyplanet vonden we uiteindelijk een kamer bij een Oruroaanse familie thuis. simpel, maar goedkoop en dicht bij de centrale plaza! perfect dus :D ready to party!
En feest was het. Het begon al op vrijdagavond op de het plein met een knalfuif met alle gringo´s en mensen die de volgende dag in de parade zouden gaan dansen. De tocht zou door de hele stad gaan, maar op plaza zou het spectaculairst worden. De dochter van de familie waar we sliepen, Gabriela, had dus plekken voor ons geregeld waar zij ook zat met haar vrienden. Het begon ´s morgens om 10 uur. Wij stonden klaar met onze poncho´s, beschemrt tegen de waterballonnen en het schuim dat van alle kanten kwam! de sfeer zat er al goed in, wat eigenlijk niet gek was want wat waren de mensen in de parade aan het losgaan! De grootste, mooiste, meest glimmende kostuums waren speciaal voor dit weekend gemaakt en de tribunes dansden als de malle. En zonder grappen: deze parade ging onophoudelijk door tot 9 uur de volgende morgen! Wij hebben feestend en dansend de zon op zien komen, maar om 8 uur ´s morgens was het voor ons toch echt genoeg geweest!
We zijn dus even gaan slapen, maar het feest begon eigenlijk alweer een uur later opnieuw (jaja 10 uur!). De hele parade kwam gewoon opnieuw langs maar dan in andere volgorde! de sfeer was wel iets losser want op zondag mogen ook de dansers een biertje drinken! Wij kwamen pas om 6 uur ´s avonds bij de parade aan na ons schoonheidsslaapje, maar uitgerust en wel was het feest nog steeds fantastisch! Maandag wilde we weer verder gaan, dus we kochten een ticket voor de nachtbus naar Potosi. We hadden alleen niet moeten denken dat maandag zonder feest zou zijn. Zelfs op maandag hebben we dus nog in een klein paradetje meegedanst! Ik als nuchtere oncarnavalvierende hollander vind dat ik wel ontgroend ben :D

Jammer wel is dat in alle hektiek en drukte mn camera gestolen is! Ik zou jullie nooit in woorden kunnen beschrijven hoe mooi de parade wel niet was dus het is enorm zonde! foto´s van alles wat ik verteld heb in dit verhaal zijn ook verdwenen. Misschien kan ik wat foto´s van andere mensen op de website zetten, gewoon voor het idee :D

Gister kwamen we vroeg aan in de mijnersstad Potosi, waar we niks anders konden doen dan slapen en bijkomen :D We hebben gisteravond nog wel een indrukwekkende film gezien over 2 kinderen die in de mijnen werken hier in Potosi: ´The Devil´s miners´. Potosi was in het coloniale tijdperk een wild glorieuze stad, omdat er een grote zilvermijn naast ligt. Nu het meeste zilver gedolven is, heeft het zijn glans verloren en ziet het er op sommige plekken een beetje verwaarloost uit. Morgen gaan we een toch naar de mijnen maken om het met onze eigen ogen te zien! die film is trouwens een aanrader!

Dat was dan weer een van de mega-updates. Zoals ik al zei ga ik nog proberen wat foto´s te fixen om mn site. Hoe is het weer inmiddels bij jullie? hoop lekker lentig! Ik ben hier eindelijk ook aan het kouleien want hier tussen de bergen op 4070 meter is het niet echt zomers!

Totde volgende update!
veel liefs, Tamara